Namaste ( ;) Poem by Lionara S.t.m.o.l

Είδες τη στάλα μου για σιντριβάνι
εκεί μέσα πια, πώς να κρυφτώ;
Παίζω, χορεύω, διαβάζω, Ζώ!
Είμαι μικρή για να γίνω λιμάνι

μόνο τις ρίζες να ποτίζω μπορώ
να` χετε αυτόφωτο τον κορμό του δέντρου
τις λάμψεις σας-άστρα- απείρου μέτρου
καθώς ρέω ν` αντανακλώ

Άσε τις σκέψεις σου στο κομοδίνο
κλείσε τα μάτια σου κι έλα σε ‘μένα
μπορώ τις ρυτίδες σου να απαλύνω...
Τα άγχη μάταια! Είμαστε Ένα!

Το Φως μου στο Φως σου υποκλίνεται εδώ.