NOTITIES VAN EEN STRAATSLIJPER Poem by Remco Campert

NOTITIES VAN EEN STRAATSLIJPER

aan H.J.A. Hofland, journalist
Naar buiten

Ach ik ga de straat maar op
van werken komt weer niets.
Rechtsaf de deur uit vandaag
die kant uit is meer te beleven.
Ze breken bijvoorbeeld de tramrails op
daar ga ik naar staan kijken.


Voornemen

Rechtop lopen
je buik inhouden
ook je billen
schouders naar achteren
je armen zwaaiend langs je lijf
en niet zo kribbig kijken.


Nieuws

Een nauwelijks bekende schiet me aan
nabij het Leidseplein.
"Weet je het al? Jan Timman
heeft zich geplaatst. Goed hè?"
Verwilderd kijkt hij om zich heen.
Aan wie kan hij het nog meer vertellen?


Lectuur

In lijn 5 zit iemand
die ik een jongeman noem
nu ik op jaren ben.
Netjes in de kleren
jek met bontkraag
auberginekleurige schoenen
met kwastjes eraan.
Hij bladert de Story door
en steeds als hij een pagina omslaat
maakt hij een snuffend geluid.
Ten slotte blijft hij hangen
bij een artikel met de kop:
"Talisman bracht liefdespaar
ècht huwelijksgeluk."


Op het terras

"Een mooie dood is het enige
dat ik me nog toewens."
zegt de oude man op het terras.
"Maar er zijn toch veel aardige dingen in het leven,"
zegt de vrouw die aangeschoven is.
"Ik bijvoorbeeld ben gek op room,
ik ben een echte lekkerbek."
En uit haar tas haalt ze
een spuitbus met slagroom
en spuit er wat van
in haar lege koffiekop.


In het café 1

"Met mij kun je alle kanten uit,
ik ben zo makkelijk als een bovenhuis,"
zegt de joviale man een en al eerlijkheid
jasje los over de schouder
's middags in het café.
Men vertrouwt hem voor geen cent,
dat zie je zo.


Vriendschap

Aan vriendschap
moet je niets meer doen
zoals je ook niet komt
aan een schilderij dat af is.


In het café 2

"Ik heb oren als taxideuren."
het is een uitzonderlijk dikke man
die dat zegt.
Hij bedoelt het overdrachtelijk
want aan zijn oren is niets te zien.
Maar wat zijn z'n voeten
klein en elegant!


Holland

's Avonds half-acht,
wat een rare drukte,
zou er iets gebeurd zijn?
maar nee, het is koopavond.
Ik word helemaal eng van binnen.


Straatlezen

Op straat lopen lezen
dat zie je niet zo vaak meer.
Als ik het nog eens doe
loop ik in het verleden.
Er is dan weinig verkeer
uit een open raam komt radiomuziek
een meisje met een new-look jurk aan
passeert me rakelings.
Het boek dat ik loop te lezen
heet De avonden
en is "zojuist verschenen".

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success