Onderweg naar huis Poem by Els Moors

onderweg naar huis
waar een kat op me wacht is het broeierig
mijn longen kreunen onder het gewicht van
tegels vloeren en dan weer rotsblokken

de pijl die ik hartstochtelijk heb toegelaten
de voorwaarde voor mijn niet-aflatende
extase of hoe de zomer hoog
bij me naar binnen glijdt

een avondmaal van lauwe
door de zon verwarmde kerstomaten
en sardienen harde witte eieren
waarmee ik me de ogen dep

benen waarmee ik over het schoteltje melk heen
kan zitten de woorden wijd
en mijn vinger diep