Tadeusz Dąbrowski

For years I've been cheating myself. It's a very tiring business,
practising self-deception. Try one day

to play a one-man lightning game of chess to win
...

Doom has come to you,
you who dwell in the land.
Ezekiel 7:7

Automobiles flow like droplets down the string of the highway,
...

The living will not understand the dead the dead will understand
the living and his lack of understanding.

The living so firmly doesn't believe in heaven that if
he were offered the choice of eternally sitting in an armchair
...

And the whole day wasted, thrown away
on thinking what else could be done here
in order to do nothing.
...

God has not retired - as Simone Weil
would have it - a huge distance away, but He's
right here, so close that I can feel His
...

In between the ebb of thoughts and the flow
of sleep I have a minute of eternity for gathering
metaphors.
...

A thirty-year-old boy solemnly convinced
of his own immortality.

A boy with blue-and-white skin like the marble
...

Today I chose myself an eye from your nude photo
and enlarged it to the limits of the screen, to
the limits of resolution (and that's high enough
for one to believe in you). I enlarged
...

And how could I fail to miss it, reading tomorrow's news
on the internet, hearing songs by the white dwarves
of rock pretending to be supernovas. Seeing
...

is like a bat,
its habitat is in cellars,
attics, caves,
by day it sleeps,
...

Unexpectedly we'll meet again years later,
quite on purpose we'll mix beer and wine
with vodka, ride bikes in the middle of the night
around the estate, unexpectedly bumping into the high
...

Przychodzi prędki poranek na cię,
o obywatelu ziemi!
Ez 7, 7

Samochody spływają jak krople po sznurku szosy,
potem znienacka wsiąkają w osiedla i podwórza,
żelbetonowe ogrody hipermarketów. Woda

niczego nie obmywa, natrętnie bębni w skroń, szuka
pionu; kropla pyta kroplę o drogę.
Odwracam się na drugi bok, tu nagie drzewa

prężą się, jakby chciały młodymi gałęziami
podeprzeć nośną ścianę nieba, na której robaki
niebanalnie udają ptaki i zaciek równie

ciekawie się rozlewa w jakiś sztuczny kwiat.
Wstaję, budzę się, włączam telewizor; świat
wraca do początku.
...

Es geht schon auf und bricht daher über dich,
du Einwohner des Landes!
Hes. 7, 7

Die Autos fließen wie Wasserperlen an einer Schnur herab, dann
werden sie wie ins Nichts vom Geviert der Häuser und Höfe aufgesogen,
von den Zementgärten der Supermärkte. Das Wasser

spült gar nichts fort, aufdringlich trommelt es an die Schläfen, sucht
seinen Stützpunkt; ein Tropfen fragt den anderen nach dem Weg.
Ich wende den Kopf, hier recken sich die nackten

Bäume hoch, als wollten sie mit ihren jungen Ästen
die tragende Wand des Himmels abstützen, auf der die Würmer
sehr originell Vögel nachahmen, während die Wasserrinnen

ebenso interessant in künstlichen Blumen aufgehn.
Ich stehe auf, erwache, schalte den Fernseher ein; die Welt
spult sich zurück auf Anfang.
...

Żywy nie zrozumie umarłego umarły zrozumie
żywego i jego niezrozumienie.

Żywy tak bardzo nie wierzy w niebo że gdyby
mu zaproponowano wieczne siedzenie w fotelu

z przymusem wpatrywania się w ekran z którego
patrzyłby na siebie patrzącego - poszedłby

na to. Lub gdyby niebo miało być małe ale
pewne jak trumna też by się zgodził. Gdyby

umarły zechciał opowiedzieć żywemu
jak jest naprawdę musiałby

milczeć.
...

Der Lebende versteht den Toten nicht der Tote versteht
den Lebenden und dass er nichts versteht.

Der Lebende glaubt so sehr überhaupt nicht ans Himmelreich dass er
auf das Angebot hin die Ewigkeit in einem Sessel zu versitzen

unter dem Zwang sich in einen Bildschirm zu vertiefen aus dem er
sich selbst entgegenblickte wie er sich selbst anblickt - eingehen

würde. Oder wenn das Himmelreich sehr klein wäre dafür aber
so sicher wie ein Sarg wäre er auch einverstanden. Wollte

der Tote dem Lebenden erzählen
wie es wirklich ist müsste er

schweigen.
...

Le vivant ne comprend pas le mort le mort comprend
le vivant et son incompréhension.

Le vivant croit si peu au ciel que si
on lui proposait de rester éternellement assis dans un fauteuil

avec l'obligation de surveiller un écran dans lequel
il se regarderait lui-même en train de se regarder, il serait

partant. Ou bien il serait d'accord pour que le ciel soit petit mais
certain comme le cercueil. Si

le mort voulait bien raconter au vivant
à quoi cela ressemble vraiment il serait obligé de

se taire.
...

Od lat się oszukuję. To bardzo męczące zajęcie
oszukiwać samego siebie. Spróbuj kiedyś

rozegrać w pojedynkę partyjkę szachów tak,
by wygrać, ani przez chwilę nie będąc po czyjejkolwiek

stronie. Albo zagraj ze sobą w bierki, nie
oszukując. Oszukiwanie siebie jest sztuką, trzeba

uważać, żeby się na tym nie przyłapać. Chyba
najtrudniej udawać złego, będąc złym.

Zazwyczaj pozostaje udawać, że się udaje.
...

Depuis des années, je triche. C'est une activité épuisante
que de tricher contre soi. Essaie une fois

de jouer une seule partie d'échecs de manière
à gagner, sans être le moindre instant dans un quelconque

camp. Ou bien joue contre toi aux dames, sans
tricher. Tricher contre soi est tout un art, il faut

veiller à ne pas se faire attraper. Le plus difficile
est sans doute de faire semblant d'être mauvais tout en étant mauvais.

Il reste alors à faire semblant de faire semblant.
...

Léta se podvádím. Je to velice trýznivá činnost
podvádět sebe sama. Zkus si někdy

zahrát sám se sebou partii šachů tak,
abys vyhrál a ani chvilku nebyl na žádné

straně. Nebo si zahraj se sebou mikádo, a
nepodváděj. Podvádět sám sebe je umění, musíš

dávat pozor, aby ses při tom nepřistihl. Snad
nejtěžší je dělat zlého a být zlým.

Většinou nezbývá než předstírat, že nic nepředstíráš.
...

I cały dzień stracony spędzony
na myśleniu co by tu jeszcze zrobić
żeby nie zrobić nic.

Urojone pragnienia urojone głody
kilka nadętych marzeń o wielkości
kilka nadętych marzeń o małości.

Już wieczór zwalniający z obowiązków poczucie
że nic się nie zrobiło i ten aksamitny
głos: lepiej że nie zrobiłeś nic

niż gdybyś miał zrobić coś

złego.
...