Anne Vegter

Nu heeft ze een titel maar denk niet dat er daardoor minder huizen onder haar bureau:
voor ratten moet men naar beneden vanaf haar bureau, peillood
tot 1,5 meter onder stadsoppervlak.
Vermoedelijk treft men daar geen rat, maar gaten in een stelsel dat op leven wijst.

Wel beschouwd behoort die grond niet tot haar huis, zoals haar titel tot vandaag niet van haar was.
Het zou haar goed staan, ze is lang genoeg, ze zou het huis kunnen kopen: de ruimte
van een geheel naar haar smaak bedacht vertrek.
(maat van woonvertrek, vorm van zuilen, doorgang naar de keuken)

Het liefst laat ze ruimte vrij in de buurt van het keukenblok zodat de rat die het waagt
rechtstreeks naar buiten kan vertrekken vanuit haar kastje.
Zo komen zij op één punt samen: het belang van een vrijstaande woning.
Zonder aanpalende huizen en respectievelijkheden

heeft zij de ruimte om te laten wat zij wil. Een titel heeft zij daarvoor niet nodig op haar leeftijd:
de rat behoeft op zijn beurt haar goodwill, noch haar altijd begripvolle handelwijzen.
...

Now she has a title but don't think that means fewer live under her desk:
for rats you have to go down vertically 1.5 metres from her desk, below the town surface.
Presumably you not meet a rat there, but holes in a system that indicates life.

Strictly speaking, the site does not belong to her house, just as her title was not hers until today.
It would suit her, she is tall enough, she's in a position to buy the house: the space of a room done entirely to suit her taste.
(measurements of living room, shape of pillars, passage to the kitchen)

Preferably she'd leave some free space around the kitchen block so that any rat that dares
can go directly outdoors from her small cupboard.
So they agree on one thing: the importance of a detached house.
Without adjacent dwellings and respectivenesses

she has the space to allow what she wants. She does not need to have a title for it at her age:
the rat for its part needs neither her goodwill nor her always fanciful procedure.
...

Je kunt het beste maar met plezier doen
wat je anders ook met plezier zou doen.
Als er geen maaltijd tussen zou zitten!

Er is vroeger nooit gesproken over de maaltijd als een zaak.
Een netelige zaak?
Maar sinds de kinderen!

Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben.
En al die oude koek, daar lachen zij om.
Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden.

‘Zoon snijdt gezicht uit raapje'
(Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven)
Maar zie de schaapjes eens in bed te krijgen zonder volle maag, die mekkeren.

De ene heeft zijn guldens dreigend belegd in ‘De Berehap', daar frituurt men maagvulling.
Ik vind het goed, wat ben ik er voor eentje?
Doe mij ook maar, met.

Ja, met!
Ook voor de andere.
Ja, met!

Ja, met met met met met!
...

lk nam graag kaas af.
Ik kocht een kaas te D., het kaasdorp D.
Daarop sloot alles te D., alsof het tijd was.
Ik kwam op tijd voor de kaas, fijn.
Het werd graskaas.
Ik at zoals ik dronk en liep vol (kaas uit D.).
Buiten wist ik een boom.
Ik zwaaide met de graskaas, wat raar was.
Godlof, het was Els, een gewone, gewone, gewone boom.
...

I liked to purchase cheese.
I bought a cheese at D., cheese-village D.
Then everything shut down in D. as if time was up.
I turned up in time for the cheese, fine.
It turned out spring-cheese.
I chewed as I drank, and left D. blotto on cheese.
Outside I knew a tree.
I waved the spring-cheese, strange goings-on.
Thank god it was Alder, a common, common, common tree.
...

Zoals aan schouders van boodschappen-
mensen de avond hangt, daar kan ik iets mee.

We hebben verdiend, gezocht, gekocht, tijd
gerekt, instemmend geknikt bij thuisblijven,

‘Of ga jij toch liever ergens drinken?'

Het werd die dag weer zaterdagavond met kans
op zingeving. We deden het hart-en-hersenspel:

1. wat is het verschil tussen PUMA en HEMA?
2. noem ‘iets' dat lijkt op ‘verlies'

Ik probeerde mij in te leven in de boodschappen.
...

As evening hangs from the shoulders of
shopping-bag people, I could go for that.

We have earned, searched, purchased, taken
our time, nodded in favour of staying in

‘Or would you rather go out for a drink after all?'

That day, it became Saturday night again with the chance
to make sense of it all. We played the hearts-and-minds game:

1. what's the difference between PUMA and HEMA?
2. choose a thing that seems like ‘lose'

I tried to picture myself in the statements.
...

en ik droomde iets dat me aan de nacht klonk toen koffie en de crüesli . . .
Al past smaak bij een woord en de naam al een hele mond vol:

is your sleep your way to weigh the beeeeeeeeeep*.
Achteraf jammer, regel met rebus. De droom die zich bijna, ja!

en toch niet. Zo zetten we de dag aan, zonder oppervlakten, dieper man, later komen of de bodem wegdouchen

en de nacht uit je mond> klokken op vertrek.
Voor mijn bloedjes leg ik broodjes naast aarde, vingers naast bekers.

Ik zou zo graag door langste golf tegen hardste klif gesmeten
en geen lichaamsdeel spatte weg zonder warmteverlies per mg.

Het woord is massagram.
Dat is: de smaak van graag totaal opgaan in de oplossing ervan.
...

and I was dreaming of something riveting me to night then coffee and crüesli . . .
Although taste suits a word and the name already a mouthful:

is your sleep your way to weigh the beeeeeeeeep*
In hindsight a pity, phrase with rebus. The dream that almost, now

and also not. So the day is turned on, without surfaces, deeper can't you, get there later or shower off the deep

and the night out your mouth> clocking on leaving.
For my little ones, I arrange buns by earth, fingers by mugs.

So much I want the longest wave to throw me against the hardest cliff
and not one part of the body burst away without loss of heat per mg.

The word is massogram.
That is: the taste of yes! zest fully immersed in the solution of it.
...

Ik dacht eigenlijk aan vier situaties, liefst pijnlijke natuurlijk
of plaatselijke ongemakken en ook wel: hoe zij dat deed.

Hoe is het woord voor 1. zie: ontreddering (op naar een tastbaar feest!)
ik vier / er is daar niets dan 2. stronkige eigenschap, humeur
dat kan eens het vlees zeer, echt zeer, oud zeer ook, goed.

zelfs dit woord, gelicht met haar tong en tussen haar kaken klem:
3. het smakelijk woord uitdrukking van alles, 4. zie: wil genoten worden.
...

I was really thinking of four situations, preferably painful ones
of course or local discomforts as well as: how she did that.

How is the word for 1. see: desperation (on to a tangible party!)
I celebrate / there's nothing but 2. stumpy characteristic, mood
that can hurt the flesh, real pain, old pain too, good.

Even this word, lifted with her tongue and squeezed between her jaws:
3. the tasty word expression of everything. 4. see: wants to be enjoyed.
...

Je ziet er niets van en ook niet besmettelijk.
Maar... uw leeftijd, zegt u, twintig?
Het melkwegstelsel keert zich om,
dunkt het achter mijn ogen.
Deze godin legt boven geen haarbreed
in de weg: laat het maar gieten.
Of vallende sterren.

Hoop, op een koopje: u kunt er oud mee worden.
‘Hoe breng je zoiets?'
Die in die witte jas telt verpletterend zonder nut
zijn schema's na: ze heeft het, ze heeft het niet,
ze heeft het niet, ze heeft het.
Dat zeker weten nog een leugen afdwingt
in de gedaante van ontroering, het zonnetje

prikt feestelijk door de ramen der kliniek.
De oude man, een arts nog, had, immers, ook, liever niet.
Zijn hondenbaan. Twintig zijn, idem.
's Middags dan maar een park in? Berkje verkrachten?
Of na de metro de maag bij prettig V&D gevuld
met borden schnaps en strijkkwintet ‘Correct'?
Mevrouw Vegter betrapt een autonome oorlogszin.

Nu niets gezegd en paginaatje wit
& messen wetten tegen in de Here gaan.
Want wenselijk.
...

You can't see anything of it and its not contagious either.
But... what did you say your age was, twenty?
The milky way galaxy turns around,
it seems behind my eyes.
This goddess puts not a hair's breadth
in the way above: just let it shower.
Or falling stars.

Hope, for a bargain: you can grow old with it.
‘How to tell such a thing?'
The one in the white jacket's crushingly counting his schedules
to no avail: she has got it, she has not got it,
she has not got it, she has got it.
That certain knowledge can compel another lie
in the form of emotion, the little sun

prods festively through the windows of the clinic.
The old man, probably a GP, would, after all, also, rather not.
His lousy job. To be twenty, ditto.
What about going to the park in the afternoon? Raping a birch?
Or after the subway filling your stomach at nice M&S
with plates of schnaps and string quintet ‘Correct'?
Mrs Vegter surprises an autonomous war-lust.

Now nothing said and a page blank
& whetting knives for going into the Lord.
For desirable.
...

Van geen nevel gehoord, met Erwin K. ‘Dat belooft een dág!
Als dit de koningin zou zien, zou dit de koningin best laten wenslachen.'

Zij blijft te Urk.
‘Ook dit jaar inspecteert onze koningin, bijgestaan door drie oude zonen, de nieuwste haring.'

Hun Soort Mensen trippelt over het grasparket.
(Bij gelegenheid verwijderen)

En wat wordt er uit het gras gevist na de gelegenheid? Wij zijn haar onderdanen:
wat ik niet uitgevreten heb daar op dat gras, ik sproeteneus!

Mijn parkiet slaat aan.
lk wil alles meemaken, dat blijkt.
...

No reports of mist, with your TV weatherman. ‘That promises some day!
Were the queen to see this, the queen might wishfully smile.'

She remains at Urk.
‘This year too, the queen, with three old sons in attendance, is inspecting the newest herring.'

Her Type of People trips over the grass parquet.
(On occasions to be removed)

And what is fished up from the grass after the occasion? We are her subjects:
the mischief I got up to on the grass, freckle-nose me!

My budgie starts up.
I want to be in on it all, that's clear.
...

Mijn menselijke natuur maakt zich ongestraft
meester van het onmenselijke.
Ik luister: een kloppend hart

is zo gewoon tegenwoordig. Wie er niet over beschikt
stoort het patroon met de precisie van de wanhoop.
De geschiedenis van oud zeer achtervolgt me

als de twee sterren, ha die tweelingbroers!
Bij Pollux, wie maakt me wat?
Ik voel mij niet langer bekeken als een vis in het water;

hier heeft niemand tijd voor vrede.
Mammie, om mij heen schieten ze kogels door hun hoofd.
Zelfmoord is de graadmeter van levenskwaliteit.

Wie wil wie kan wie durft!
De pijn begint in de neuswortel. Bespaar me de details.
Ik ben het kind van een ziek lichaam.

Ook zonder jou zal elke ster rood uiteen-
spatten. Mammie, ze beschieten mij in mij.
De ongesteldheid is pas het begin.
...

My human nature makes itself unpunished
master of the inhuman.
I listen: a beating heart

is so common nowadays. Anyone without it
disturbs the pattern with the precision of despair.
The history of long-suffered pain pursues me

like the two stars - hey, twin brothers!
By all that's Pollux - who can touch me?
I no longer feel looked at like a fish in water;

here nobody has time for peace.
Mammie, around me they put bullets through their heads.
Suicide's a measure of the quality of life.

Who will, who can, who dares!
Pain begins at the base of the nose. Spare me the details.
I am a sick body's child.

Even without you every star will burst
red. Mammie, they're shooting me inside me.
The indisposition is just the beginning.
...

Een man zocht naar zijn roos die uit zijn vestzak stak.
Er waren onnatuurlijke minuten voor en na:

toen de roos nog bloeide en hoe zij hem, met tak en al,
in de borstzak zakte. Hoe de man haar vond en

toen de roos hem knakte.
...

A man looked for his rose, sticking from his pocket.
Strange minutes both before and afterwards arose:

when the rose still bloomed and how she, stem and all,
slid down into his pocket. How the man still found her

and the rose she docked him.
...

Vandaag liep eindelijk de dood over mijn veld.
Niet met die achterlijke zeis natuurlijk,

maar all up de dood van de plaatjes:
loos, lang, flodderig, geïrriteerd,

trapt een hellehond van zich af,
die bul van de derde,

zo een die bloed ruikt achter elke deur
en te stompzinnig om te snappen

dat aan de dood zelf
geen druppel bloed kleeft.

Steekt mijn veld diagonaal over,
die dood heeft ontwikkeld vorminstinct,

slaat af, god mag zijn bestemming weten
en ik hád natuurlijk opengedaan:

ik sterf al jaren van nieuwsgierigheid.
Als hij me de dood gaf

waar een woord voor staat, dan.
...