Lionara S.t.m.o.l Poems

Σαν έμαθες να ζωγραφίζεις σύννεφα
Τα καβάλησες και ταξιδεύεις από τότε
Είσαι γέφυρα ανάμεσα στους ουρανούς
...

Πώς πυροβολείς
το λύκο μέσα σου σε
άλλου ουρλιαχτό;
...

Το όνειρο όταν θα ‘χει πια παντόφλες
Στην όχθη με πνοή όταν βγει ιχθύς
Δεμένος δε θα πέφτεις από γέφυρες
Για μια φορά αληθινά θ' αγαπηθείς
...

Τώρα Σου γράφω
Και ζω το όνειρο
Αυτό που είδα!
Ούτε ονειρεύεσαι ούτε επιθυμείς
...

Μια φλόγα ευχής
γέφυρα να ενώνει
ουρανούς σιωπής
...

Κάθε Σου στάλα
Ολοκληρώνει ρυάκια
σε άσμα ψυχής
...

Είναι κρίμα την Ελλάδα να ζαρώνεις
Να ξεριζώνεις της Ιωνίας τη γενιά
Είναι άδικο το πνεύμα να σκοτώνεις
Να τους κόβεις τα φτερά σαδιστικά
...

Close your eyes
and the compass showing west
A bag the heart
Worms, caterpillars
...

Τα υπόγεια ρεύματα νόμους αγνοούν
στης έμπνευσης αυλάκια ρέουν μες στο νου
σε ματωμένα σώματα από ηθικούς φραγμούς
περνάνε κλειδαριές τ΄άχρονου αλλού.
...