Θυμάμαι το φως σου.
Σε έλουζε μακάρια.
Μάλλον κάποιον Άγγελο κοιτούσες.
Δυό μάτια πολυέλαιοι έκαιγαν το ΤΩΡΑ
σαν αστραπές στιγμιότυπα
σκηνές η ζωή ενός λεπτού.
Κοιτούσες αλλού
μα εγώ σου φώναζα ''Μην φύγεις'.
Δεν άκουγες.
Τα λόγια που δεν μπόρεσες να μου πεις
ακόμη ψελλίζω μονάχη
μπροστά σε μια φωτογραφία
ελπίζοντας να ανταμωθούμε πάλι.
*Αφιερωμένο στον πατέρα μου που αναχώρησε στο Επέκεινα.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem