કેટલાય સાથે ચઢાણ ચડ્યા
સુખ દુખ સાથે માણ્યા
બને એટલી જાણી નજીકતા
જાળવી જીવનની સુન્દરતા
હતા એ દિવસો મોટા
ઉમરે આપણે કાચા
મોજ મજે ચલતા ચાલતા
ન કોઈ હિસાબો રાખ્યા
આજે રહ્યા દિવસો નાના
ઉમરે આપણે પાકા
ખબર ન પડે મને, દોસ્ત
આવી જે મોતની ખોટ
ગુજરી ગુજરવાને બદલે
તે તો......બોલવાનોય
હિસાબ કરી નાખ્યો
"અબોલે"
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem