ભલભલા કાપ્યા રસ્તાઓ
સાથ સંગત એકમેકે હતો
મેળવી નજરુ દોડતા રાસ્તે
ભરપુર વિશ્વાસ પાર પડવાનો
દિવસ ને રાત સડસડાટ ચાલતા
હતી જ્યોતિ એક દીવાદાંડી જ્યાં
આવ્યો એક વાયરો કે.ઓલવાય ગઈ....
હવે રસ્તાઓ માપવા દોડે આંખો
અંધારું નજરે, દુરદુર દોડવું છતાય
પૂરો ન થાય એજ રસ્તો
કાપતા કાપતા આવી ગયો રસ્તે
છતાય, અંધારે કરું એને શાદ..
કાઈ ન દેખાય, ન સમજાય ક્યાં કેમ જવું
કોને યાદ કરું નજરું જ્યાં પડી ઢળી
મજીલ એમને જે ગઈ ગળી
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem