રોજીન્દાં રસ્તેથી સરકી
આજે એકાદ કેડીએ જઈએ
ઠોકર ખવરાવતી એ
પગદડીએ ફરીએ
માણીએ એ જિંદગીનો અંશ
કેવું છે અહી જીવન, કદાચ
અહી રસ્તો ન બનાવી શકીએ
પણ પડેલ રુકાવટોને દુર કરીને
એ થાકેલ જિંદગીને ખોબે એકાદ
પાણીનો ગ્લાસ ધરીએ કે
થતી કોશીસ ત્યાં પહોચવામાં
એકાદ આંગળી પકડીએ
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem