χάνονται φεύγουν οι μορφές διαλύονται
σ΄έναν ορίζοντα, οδηγεί η σκοτεινή ροή.
μαύρες τρύπες μια σκοτεινή ύλη αφήνουν
σαν ολογράμματα χτίζουν της Μάνας την μορφή.
άλλης χαμόγελο κι ενός φίλου το βλέμμα
μαλλί ξαδέλφης και ηρεμία της γιαγιάς.
ό, τι Αγάπησα και μ΄έχει Αγκαλιάσει
πια καταστράφηκε. μια νέα Αρχή Κινά…
μάχεται ράμφος στου κόσμου του το τσόφλι
μόλις το σπάσει νέος κόσμος ξεκινά.
μια άμαξα γεννά η κολοκύθα
γυάλινη γόβα πάλι σκαλώνει στα χαλιά.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem