τριαντάφυλλο έκοψες
λιγάκι πριν ανοίξει
σε ανθοδοχείο το βούτηξες
μακριά από τη φύση
το χάιδεψες, το θαύμασες
μύρανες την ψυχή σου
ελπίδα; του την έσβησες
πλήρη ζωή να ζήσει
νομίζεις το ευεργέτησες;
πια πίσω δεν γυρίζει
ρόδου φονιάς και το αγνοείς
έχεις δόξα κι αξία!
(αφιερωμένο σε όσους ωρίμασαν πρόωρα( ;)χωρίς να σαπίσουν)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem