Το Μνήμα - Η Μνήμη Poem by Nansy Argyr

Σε στολισμένο μνήμα
με ανθούς στα χέρια και στα πόδια
φορώντας στεφάνι στα μαλλιά
κέντημα το σώμα
με πρόσωπο, αγγέλου εικόνισμα,
κοιμήθηκες
Πήρες τον ήλιο αγκαλιά
τα αστέρια τα τρεμάμενα
Ήσυχα και ταπεινά
κουβαλώντας γήινους πόνους
σιωπούσες
Περπάτησες στην άλλη ζωή
νοσταλγώντας πρόσωπα

Ω! Μες το αντάμωμα της μέρας
πέταξες
και αλάργεψες με τα άλλα τα πουλιά, τα κοιμάμενα
Τα γήινα πουλιά
υμνούν τα πάθη σου
στο τίναγμα της μέρας
Χορωδία αβάσταχτη και αείμνηστη
Η μνήμη τους λησμονεί το τελευταίο βλέμμα,
την τελευταία αγκαλιά
Την ελπίδα της λύτρωσής σου..