Λείριον Poem by Markos Anestis

Λείριον

Rating: 2.0

Λείριον το πάλλευκο με πέταλα μνηστήρες
Ωχροί ανθήρες στη νιότη σου βαφτίστηκαν

-κάτω στην πλατεία βασιλικοί σε γλάστρες-

Άντρες καθιστοί να συζητούν για ένα παρόν εφήμερο
Πιο κάτω το ρέμα σκοτεινό λουσμένο σε βάτα και πουρνάρια

Μα πιο ψηλά απ' όλα
Κι απ' εκκλησιάς αλήθεια
Το τέλος μιας ανάστασης
Σ' αρχάγγελου απείθεια

Λείριον
Sunday, April 23, 2017
Topic(s) of this poem: existence
COMMENTS OF THE POEM
Georgios Venetopoulos 22 July 2017

Να μην χρησιμοποιείς λέξεις από άλλα ποιήματα. [αρχάγγελος, ανθήρες] Ανήκουν σε άλλο ποιητικό στυλ.

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success