କଳାମେଘ ଦେଖି ମୟୁର ନାଚିଲା
ସ୍ମୃତି ସଞ୍ଜବତୀ ଜାଳି,
ସପନ ଭାଙ୍ଗିଲା ଫଗୁଣ ରାତିରେ
ଅଦିନ ଶ୍ରାବଣ ଢାଳି I
କଦମ୍ବ ବନରେଗରଜି ଉଠିଲା
ପୀରତି ମଧୁର ଗୀତ,
ଶରତ ଭଳିଆସମୀର ଚଳିଆ
ସରସି ଉଠିଲ ମିତ I
ଫୁଲତ ତାଟକାଫୁଲେଇ ତଟକା
ଚଇତି ଆକାଶ ଜହ୍ନ,
ଚନ୍ଦ୍ରମା ଚିନ୍ତାରେ କଳଙ୍କ ମଥାରେ
ଜୋଛନା କରୁଛି ମାନ I
ବଉଦ ଫାଙ୍କରୁଜହ୍ନ ଝାଙ୍କୁଥିଲା
ତୁମକୁ ଦେଖିବ ବୋଲି,
ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖୀ ବୋଲିପାରୁନି ସମ୍ଭାଳି
ଶୁଣିକି ଯାଉଛି ଜଳି I
ନିଜକୁ ଖୋଜିଲେତୁମକୁ ପାଉଛି
ଏଠିସେଠି ପୁଣି ସବୁଠି,
ତୁମକୁ ଖୋଜିଲେ ନିଜେମୁଁ ହଜୁଛି
ଚିତ୍ତଚିନ୍ତା କୁଞ୍ଜ ବାଟୀ I
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem