~η Σιωπηλή; ~ Poem by Odysseas Zervos

ήτανε λένε σιωπηλή
όταν πολύ πονούσε
δεν μίλαγε με την λαλιά
σε όλα απαντούσε
*
είχε έναν τρόπο ευγενικό
ανάσα στην ψυχή της
δεν κράταγε κακία καμιά
μέσα στην βολή της
και στην περιβολή της
*
λουλούδια έστελνε, φοντάν
σε ό, τι την ενοχλούσε
σε κάθε αδίκημα, πληγή
η ενοχή τους τιμωρούσε
*
«κάντε» φώναζε παντού
«συνέχεια αδικίες
έτσι θα γίνετε άνθρωποι
με οράματα κι αξίες,
χτυπήστε με αντέχετε άλλο
την ενοχή σας; »
*
η σιωπή τρώει τα σωθικά
κάνει χολές να σκάνε
κάνει και τα πιο γερά
στομάχια να πονάνε
οργή γεννάει και θυμούς
θλίψη και κακία
σε όλα δυσπεψία
*
ας βρει την δύναμη καθείς
να λύνει την σιωπή του
να γίνει ο κόσμος υγιής
να βγει απ΄την παρακμή του