Ήταν κάποτε ένα κάστρο
ριζωμένο στην κορφή
ενός λόφου που κοιτάει
ως τη θάλασσα και πιο κει.
Ένα Ιππότη είχε αρχηγό
ρωμαλέο σαν θεριό
που πολέμησε σκληρά
για της Φελίζας την καρδιά.
Ένας κάμπος χαρωπός
και 'νας ποταμός μικρός
του κρατούνε συντροφιά
αιώνες τώρα..Τι χαρά! !
Και ΄νας ήρωας της γης
εις στον Γέροντα θριαμβευτής
εκεί πήρε τη μαγιά
που ζητά η λευτεριά.
Ήταν κάποτε ένα κάστρο
που 'χει μείνει πια ''μισό''
μα τις νύχτες πάντα έχει
το φεγγάρι στέμμα χρυσό.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem