~απατάς Εσένα~ Poem by Odysseas Zervos

απατάς εσένα
συστηματικά
αφήνεις την καρδιά
μαζεμένη στη γωνία
βρεγμένη από πίκρες.
χάιδεψε την
να νιώσεις την υγρασία
πάρ' την αγκαλιά
και άπλωσέ την
στον ήλιο
τίποτα δεν κρατάει
γα πάντα
ούτε καλό, ούτε κακό
γιατί χαλιέσαι μόνιμα με την ίδια μνήμη;
αφού με το ίδιο αστείο, το ίδιο δεν ξαναγελάς…

απατάς εσένα
συστηματικά
και για να αναβιώσεις χαρά
ταυτίζεσαι με άρλεκιν ήρωες
ηδονοβλέπεις ζωές άλλων
σε βιβλία, ταινίες, κοινωνία
προσομοίωση έρωτα
προσομοίωση ζωής
θάνατος δικός σου.
με την δική σου ανάπτυξη
πνευματική και κοινωνική
πότε θα ασχοληθείς;