Μια Συγνώμη Poem by THEODOROS MANTAS

Μια Συγνώμη

Μια συγνώμη θα σου πω γιατί πια δεν σ' αγαπώ.
Περάσαμε όμορφες στιγμές μα ανήκουν στο χθες.
Πρέπει να φύγω μακριά... στης σιωπής τη βαθιά ερημιά.
να βρω το χαμένο μου εαυτό, να ανασαίνω στο λευκό.

Μη με ρωτήσεις το γιατί, μη με ψάξεις σε άλλο φιλί.
Δεν έχω λόγια να σου πω μήτε να στο κρατήσω κρυφό.
Είναι η φθορά μια πληγή που ανοίγει δίχως να στο πει
και το αίμα πέφτει σαν βροχή και η καρδιά χτυπά μοναχή.

Ένα δρόμο τραβήξαμε μαζί μα ήρθε μια στιγμή
που σε μια απότομη στροφή φρένο δεν πάτησα
και πέταξα σαν λεύτερο πουλί σε μια άλλη εποχή
που ένιωθα την ανάγκη να ξεδιψώ στην αλλαγή.

Το βλέμμα σου είναι θολό μα με πνίγεις... δεν σ΄ αγαπώ.
Κουράστηκα πολύ' ο έρωτας μας πια έχει εξαφανιστεί.
Μην μ' αγγίζεις σε παρακαλώ δεν είμαι πια για σένα εδώ
Ανήκω στο πουθενά και στη δική μου τη μοναξιά.

Monday, February 25, 2019
Topic(s) of this poem: love
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
THEODOROS MANTAS

THEODOROS MANTAS

CHALKIDA
Close
Error Success