Το ρόδο στον καθρέφτη μου, αγκαθερή πορφύρα,
το χρώμα στάζει ρυθμικά, τους όρκους που δοθήκαν,
μοναχική σε διάσταση, πελάγου σημαντήρα,
με τις σταγόνες της βροχής, για πάντ' αγαπηθήκαν.
...
Read full text
...άλλο ένα υπέροχο ποίημα, μοναδικά πικρόγλυκο, συνετό μα και τολμηρό, με τα αγκάθια του έρωτα κολλημένα στα αγκάθια του άλικου τριαντάφυλλου με το μεθυστικό άρωμα και της βροχής της στάλες... τόσες εικόνες, τόσες σκέψεις για το χθες, το σήμερα, πιθανόν και το αύριο, μα η Άτροπος η τρίτη μοίρα του αύριο όπου θελήσει κόβει το νήμα της ζωής των πάντων, ακόμα και του Έρωτα...
Εξαιρετικό το ποίημα από τα πρώτα αγαπημένα μου, Δάσκαλε Ευχαριστώ! ! ! 10++++