90'ların Apoletleri Poem by Deniz Saritop

90'ların Apoletleri

Bozbulanık bir sabaha uyandım.
Evin arkasından geçen yolun kenarına oturdum.
Dağın eteklerine kurulmuş ilçede; dükkanlar, narin otel
ve birçok ev, alev topu gibi cayır cayır yanıyordu.
Silah sesleri, panzer sesleri, ağıtlar, çığlıklar,
birbirine karışmış da;
karşı evin penceresinden: " Deniz, eve git;
seni de öldürmesinler. Askerler Vahit Narin'i
otelin içinde diri diri yakmışlar."
Kulaklarıma yankı yapan tümcenin, zihnimde;
"Bu bir kabus mu? Ben rüyada mıyım? "
sorularını iğneleyip durdu.

Tam da bu sırada bir kurşun
sol elimi sıyırıp geçti de
hayat'ın görünen yüzünden daha somut olduğunu
farkettim.

…ve dedim ki: ben düşündükçe
düşmanlarım karşımda duran birer yenilgidirler.
Duyumsayın beni ey zorbalar:
fikirlerim zaferle taçlanmış,
onlar mağlup edilmezler.

Deniz Sarıtop