Als iemand appelen voor mijn Poem by Els Moors

als iemand appelen voor mijn
voeten neerlegt ben ik een op handen
zijnde godheid

er is een link tussen het
steunen in de kamer hiernaast
en de drie portugese vrouwen

die ook met hun neus tegen het glas
kunnen zien dat het regent
terwijl wij slapen

langzaam ademend voor
het raam dat het licht bij ons
naar binnen brengt

en de voortgang van de seizoenen
volgt elke schreeuw
voorspelt

op een dag zal ik wat op de wereld
hebben gezet