Ang mga ligbos
Human sa linti ug kilat ug sa makusog nga ulan
Kagabii segurado ako nga pagkaugma sa buntag
Manurok gayod ang daghang ligbos sa
Daplin sa punuan sa mga saging
Andamon ko ang akong basket nga uway
Aron ako kining pamuniton ug itugyan
Ko kini sa imong mga kamot
Sa dakong pagsalig sa imong kahanas
Ilain mo ang mga makaon ug ilabay mo
Gawas sa kusina ang mga makalanag
Sa atong lawas
Apan sa pag-abot na usab sa kagabhion
Pamuniton ko pag-usab kadtong imong mga
Gipanglabay kadtong imong gihusgahan
Nga makalanag sa akong lawas
Kay ako silang pagasud-ongon ug otro
Sa lubog nga kahayag sa akong lampara sud sa akong kwarto
Ug sa Hinay-hinay ilukip ko sila sa
Pahina sa akong mga libro
Pangitaon ko ang rason kon ngano.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem