Beatrix Potter's Enigste Aanzoek Poem by Frank Ammerlaan

Beatrix Potter's Enigste Aanzoek

Hij overleed, zo plotseling.
wat een onbeschrijflijk groot verdriet!
Het was 't soort van overlijden
dat een zeer groot gat liet.

Ze waren bijna in't echt getrouwd
hielden heel erg van elkaar.
Het heeft dan niet zo mogen zijn
na enige tijd zijn de vragen daar.

Stel, ze waren saam getrouwd
kregen ze dan ook saam een kind?
Zouden ze 't geluk dan ook echt vinden?
Ze waren elkander toch zo lief gezind.

Zij fantaseerde en ze droomde
tekende door en schreef het op.
Hij steunde haar daarbij in alles
Oh, hoe vreeslijk is 't levenslot.

Lieve, lieve Beatrice
Je boeken, prenten, je mooie werk
Alles werd zoals 't is
Ondanks dit grote, grote gemis.


Oh, ik had je écht dit huwelijk gegund.
Frank Ammerlaan

Beatrix Potter's Enigste Aanzoek
Tuesday, June 21, 2016
Topic(s) of this poem: death,marriage,pets
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
Ik keek naar de film miss Potter en vond het verhaal zo verdrietig, dat haar grote liefde overleed aan waarschijnlijk een longontsteking? Het leven is soms meedogenloos. Ik kon het gedicht niet laten. Goed gespeeld ook van mevrouw Zellweger.
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success