Bob Ong - Stainless Longganisa(Part 1) Poem by opium lestre

Grade 1.
Ibinili ako ng kapatid ko ng lapis na galing sa Gift Gate. Hindi ako natuwa, lalo na nung ipagpilitan n'ya yon sa akin. Sabi ko magagalit ang teacher ko dahil kabilin-bilinana sa amin e yung itim na matatabang lapis lang ang pwede naming gamitin sa eskwelahan.
Grade 3.
First time kong gumamit ng ballpen sa eskwelahan.
Grade 3.
nagkaroon ako ng McDonald's ballpen. (Patay sila d'yan!)
Grade 5.
Birthday ko. Bilang paglalambing, binigyan <*ubo*>... pinahiram ako ng kapatid ko ng retractable pen. Pero hindi ko alam kung naiwala ko o nanenok yung ballpen sa taniman ng mga talbos ng camote sa eskwelahan namin. Buti na lang at hindi na nabanggit ng kapatid ko ang tungkol sa 'ibinigay' n'yang ballpen...hanggang ngayon. (Huwag ka lang magsusumbong!)
Grade 6.
First time nauso ang Kris Kringle sa pamilya. Dahil wala akong pera, sign pen lang ang binili ko. Ako ang nakabunot sa sarili kong regalo. Yahooo!
Grade 6.
Nagkaroon ulit ako ng McDonald's ballpen. Yung parang puzzle na pwedeng putul-putulin ang katawan at isang pulgada lang ang mismong ballpen. (Bayaran kaya ako ng Mcdo sa free ads?)
1995
Nakita at napagsama-sama ko ang mga lumang ballpen na may tatak pa ng mga pinanggalingan kong eskwelahan.
1997
Isang katrabaho ang nagregalo ng silver pen. Kalakip ang sulat na nagsasabing alam n'yang susulat daw ako ng libro balang araw. Hindi ko alam kung saan n'ya ibinase ang hula n'ya. Dapat yata humingi rin ako ng mga numero na pantaya sa lotto!
2000
Naging official pen ko ang isang retractable pen na nakita ko lang na kakalat-kalat sa bahay noong 1993. (Official pen = ipinansulat sa ilang bahagi ng ABNKKBSNPLAko? ! , at ipinampirma sa kontrata ng VPE, Yehey! , at ilang kopya ng unang libro.)
2002
Bumili ako ng red ballpen para mas madaling ma-revise ang manuscript ng Bakit Baliktad Magbasa ng Libro ang mga Pilipino?
2002
Natuyo ang red ballpen matapos ang isang buwan.
2002
Nakatanggap ako ng Parker Pen with refill, birthday gift ng ka-loveteam ko. (Sukli yata dahil ipinasyal ko s'ya sa Manila Zoo.)
2003
Naisip kong naging masyado akong matipid sa paggamit ng mga ballpen na inireregalo sa akin. Masasayang lang ang tinta kung minsanan ko lang sila isusulat. Kaya naisipan kong gamitin ang mga nabanggit sa pagsusulat ng Ang Paboritong Libro ni Hudas.
Ayun, pare-parehong kinapos. Iginapang ko tuloy ang pagtatapos sa libro gamit ang napulot na Reynolds na kakalat-kalat sa bahay. (Trivia: Tirador talaga ako ng mga kakalat-kalat.)
2003
Wala akong ballpen, lapis, o anumang panulat.
2003
Napag-isip-isip kong abnormal ang manunulat na walang panulat. Bumili ako ng dalawang Pilot sign pen at tatlong ballpen.
2003
Nagpadala ang isang kamag-anak ng The Fisher Space Pen (www.spacepen.com) . Ballpen na diumano ay may '...non-skip textured tungsten-carbide, ball encased in a stainless steel ball socket, designed and machined to almost perfect precision. The sealed inck cartridge is pressurized at about 45 pounds per square inch and contains a visco-elastic, thixotropic, solid-gel ink. The result is a ballpoint pen that will write dependably smooth upside down, underwater, over grease, in extreme cold and hot temperatures, with an estimated shelf-life of 100 years.'
Naimbento ni Paul Fisher mula pa noong 1965, gamit ngayon ang Space Pen sa lahat ng manned space flights-American or Russian.
Sinubukan kong isulat ang nasabing ballpen nang nakatingala. Sumakit ang likod ko (ba't di ko kasi naisipang humiga na lang?) , pero hindi nga nawalan ng tinta ang produkto ni Fisher (kumpara sa lokal na Reynolds na sinubukan ko rin.)
Ballpen.
Sabi ng mga taga-ibang bansa, nakakatawa raw tayo dahil 'ballpen' ang tawag natin sa 'pen'.
Ballpen.
Ballpen.
Ballpen.
Ang hirap sa ibang ballpen, pag itinayo mo nang pabaliktad, natutuyo ang tinta. Pag itinayo mo naman nang tama, nagtatae.
Nagkaroon ka na ba ng ballpen na nagtatae? May kaklase ako noong elementary na nag-ubos ng isang bagong notebook kakapunas sa nagtatae n'yang ballpen. Hindi ko alam kung bakit hindi n'ya naisip na ihagis na lang yung ballpen sa basurahan.
.
.
.
Nagtatae ngayon ang ballpen ko. At hawak mo ang basurahan.
'Writing is easy.
All you do is stare at a blank sheet of paper
until drops of blood form on your forehead.'
- Gene Fowler
Journalis and biographer
Noong bata ako lagi akong nanonood ng The Electric Company. Parang Sesame Street din yon pero pang mas matatandang bata. Wag mo nang itanong kung bakit ganoon ang title, di ko rin alam. Isa sa mga paborito kong parte noon e yung mga kwento nila sa pagpapalit ng mga letra ng salita. Halimbawa, may batang nakaupo sa MAT. Tapos may darating na witch na magpapalit ng letter R sa letter M. Ang kalalabasan, sa RAT na nakaupo yung bata, kaya mapapasigaw ito. Cool.
Ngayon, kung yayayain kita kumain ng kulangot, sigurado mababatukan mo 'ko. Pero kung darating yung witch na maglalagay ng 'sundot' sa salitang 'kulangot', malamang tatanggapin mo na ang iniaalok ko.
Boyfriend: Darling, gusto mo'ng kulangot?
Girlfriend: EEEEEEWWWWWWW! ! ! ! !
Boyfriend: E darling, sundot-kulangot?
Girlfriend: Yum-yum!
Sundot-kulangot. Pagkain yon. Isang jam na sinusundot sa loob ng maliit na kawayan. Alam ko meron noon sa Baguio, pero hindi ko lubos maisip na mag pagkaing ganon ang pangalan. Pick a booger. Palagay ko nag-umpisa ito noong unang panahon nung ipinagbabawal pa ng mga datu ang paglilinis ng ilong. Hanggang sa ma-legalize ito noong panahon ng Commonwealth at tinanggal sa listahan ng mga heinous crimes. Sa ngayon, ang sundot-kulangot ang nagsisilbing katibayan ng karapatang minsan nating ipinaglaban alang-alang sa laman ng ilong na inilalaman sa tiyan.
'Alamat ng Sundot-Kulangot'
Datu: Masarap nga, pero ano naman ang itatawag natin d'yan?
Anak: Cadbury?
Datu: Nakakabulol.
Anak: Chips Ahoy?
Datu: Ang haba.
Anak: M&M?
Datu: Ang ikli.
Anak: Minatamis?
Datu: Walang dating.
Anak: Tae ng tuko?
Datu: Mabaho masyado.
Anak: Alam ko na-SUNDOT-KULANGOT! ! !
Datu: You're da man, son!
The End.
Natawa ka man o nandiri sa pagkaing may kakaibang pangalan, isang patunay lang yan na apektado ka ng salita. Nabasa mo man o narinig, bumubuo ng eksena ang isip mo base sa pagkakaintindi nito sa impormasyong nasagap. Isip mo ang nagsasabi kung ang isang salita e baboy, bastos, o <*censored*>. Pagkuskos ng libag, pagkain ng muta, pag-amoy ng tae, pag-inom ng ihi, pagtusok sa mata, paglitson sa sanggol. Lahat ng mga salitang yan may dating sa'yo. Sabi kasi ng isip mo.
Ayon sa Discovery Channel, ang pagkakaroon ng lenggwahe ang isa sa mga pinakamalaking pagkakaiba natin sa mga hayop. Bagama't umpisa tayong makipag-usap na para ring mga hayop noong unang panahon, kalaunan e nag-evolve tayo hanggang umabot sa panahon ngayon kung saan marunong na tayong maglagay ng hikaw sa ilong.
May iba't-ibang teoriya tungkol sa pinagmulan ng lenggwahe. Sabi ng ilang scientist, nag-umpisa raw ito sa mga natural nating reaksyon kung natutuwa o nagugulat. At meron din namang mga naniniwalang ang lahat ng ito ay resulta lang ng pagkain natin ng sundot-kulangot. Isa ako doon.
Ngayon, kung paano nagkaroon ng mga salita na tulad ng French na parang laging nanliligaw, at tulad ng German na parang laging lumalabag ng karapatang pantao, e hindi ko alam. Pero ayon sa Simbahan, may kinalaman daw sa pinagmulan ng iba't-ibang lenggwahe ang kwento ng Tore ng Babel kung saan habang nagtatrabaho ay bigla na lang nagkaiba-iba ng salita ang mga tao at hindi na nagkaintindihan. Ang resulta, di umano natapos ang tore. Walang nangyari sa proyekto at nasayang lang ang lahat ng pondo. Yun daw ang patunay na noon pa man ay may mga congressma na.
Hanggang sa mga sandaling 'to, bakas pa sa mundo ang pinsalang dulot ng Tore ng Babel sa lenggwahe ng tao. Kung makakapanood ka ng piniratang DVD ng War of the Worlds (2005) , makikita mong hirap pa ring mameke ng English subtitle ang mga kapit-bansa nating Asyano.
Ray: It's OK...
(Subtitle: Do not fine, you is just fine.)
Rachel: Is Robby OK? Are you OK?
(Subtitle: Robby do not fine, you do not fine?)
Rachel: Is it over?
(Subtitle: What that finish?)
Ray: You better be there when I get back!
(Subtitle: Better is you ove there moment I return.)
Ray: Everybody just relax, OK?
(Subtitle: Altogether only is dark.)
Ogilvy: They have been planning this for a million years.
(Subtitle: Have planned since millions of last year.)
Ogilvy: This is not a war any more than there's a war between men and maggots...
(Subtitle: This non war again between Manon and of Maget.)
Ogilvy: This is an extermination.
(Subtitle: This is abbatoir.)
Ogilvy: Take them by surprise.
(Subtitle: Give surprise them.)
Ray: You don't have anything to say to her, understand?
(Subtitle: You is there is something that wish to be told? Understand.)
Ray: You gotta be quiet!
(Subtilte: You have a peace.)
Soldier: Everybody down!
(Subtitle: Altogether bow! ! !)
Mas matindi pa ang ebolusyon ng lenggwahe kung sa musika mo 'to papansinin. Halimbawa na lang sa mga pamagat ng kanta. Dahil lumaki ako sa mga plaka at cassette tapes ng tatay ko, nakilala ko ang mga kantang tulad ng When Will I Be Loved, Misty, For Once In My Life, at As Time Goes By, na pare-parehong madaling intindihin. Pero ilang dekada makalipas, nag-iba ang ihip ng hangin. Kung pakikinggan mo maigi ang mga kanta ngayon, makakarinig ka ng mga salitang: 'Oooh, you touch my trala-la! ' at 'Shake what your momma gave ya! ' Kung anuman ang 'trala-la' na gustong pahawakan ng singer at ang pamana sa'yo ng nanay mo na ipinaaalog n'ya, e hindi ko na alam.
Simula sa mga 'ooogah-ooogah' at 'aaagh-aagh-agh' natin noong unang panahon, na ang ibig sabihin ay 'ATM Offline, ' natuto tayo gumamit ng iba pang salita na may simpleng tunog. Tulad ng 'OK.'
Kung Happy Birthday ang pinakasikat na kanta sa buong mundo, ang OK naman ang salitang pinakamadalas gamitin sa kahit anong lenggwahe. Galing sa Amerika ang salitang OK, pero nalaman ng mga Amerikano noong World War II na maging ang mga Bedouins pala at Hapon ay gumagamit din nito.
[Click OK to continue....]