DE GRAECUS Poem by Ilja Leonard Pfeijffer

die met schooltas taalde naar geheim
met rugzak en achttien
verlicht van retsina en klimmen in de zon
met zijn gloednieuwe groothoeklens scherp zag
de mens is een droom van de zon
wie moet doen moet doen wat de geest raakt op drift
dat is een gave elan maakt zinnen gespitst
en een man mag zijn scherpte niet verzanden

die nu met loepjesoogjes oude passie decodeert en
- half geheugen met een voile van zware commentaren
danst sneeuwbal in de spiegelzaal (hysteron hult
parenthetisch proteron in periphrastische palillogia) -
augmenteert in een code van punten en cursieven
ieder wassend wellicht wordt een noot in getrokken
door een bewijslast van millennia

het aroma van grieks is bittere koffie met sigaretten
ophoesten in lamplicht niks
fel oranje neuken in de zwarte zon
schrijf daar dan over potsierlijke græcus! het is tijd
voor je trugrede van dat alles verwatert
als zon voor de sneeuw dat gaven graven waren
en dat een man zijn zwaard begraaft in het zand
ga scheppen want wat kun je meer anders zeggen?