DE PRINSES IN DE GLAZEN SPIEGEL Poem by Peter Holvoet Hanssen

1

In every stage of life is given
A warning voice, it speaks from Heaven

Tweeduizend muizen sliepen in tweeduizend lucifersdoosjes.
Koning Rat in zijn luchtballon kleurde alles in zijn vlucht: een
zwart-witte koe werd een Belgische vlag, loeide in shock tot
het kikkers regende. Maar nog viel geen stuiver uit de hemel.

Een lichtmast die wenkte en een stel aan de dood verried. Na
25 minuten werd het meisje gereanimeerd. Een witte duif die
tegen je raam vloog de nacht toen zij het leven liet. Riep ze op
de noodfrequentie? De duif op het dak keek je aan. Vraag niet
waarom. Toeval en geen toeval: die golflengte. Inflatie alom.

Hersendood.
Dood leidt het leven in lukraak afgeknipte banen.
In youth it whispers as a friend.

Leeft zij nog, parelvisser?
Nog leeft zij.


2

In joy and grief, in ease and care,
In every age, prepare, prepare.

Reynaerdijn, je had de rat vriendelijk verzocht te vertrekken.
Twee weken later lag hij in het midden van de tuin. Jij in puin.

‘99 kikkers pakten een paard naar Parijs.' Je zag een raaf naar
de andere kant van de wereld vliegen om het donker te maken.
IJs in brand. Muis in val. Welk liedje spookte door je hoofd?
Kom vader, kom huiswaarts met mij.

Haar pony treurt en danst op de donder. Verzilverd groen.
Rond haar sterrenbed het gezin platgeslagen als de wolken.

De toverlantaarn is uitgedoofd.
Moeder houdt zich sterk, blijft tegen haar dochter praten.
Ergens moet ze me nog horen, denkt zij.

Is zij dood, kind op de pier?
Dood zij is.