DE WALVISFILM OF DE OOGOPERATIE Comments

Er was eens een vrijdag en ik was eens een kind
Ik moest kiezen tussen de walvisfilm en de oogoperatie
Van mijn grootvader, ik koos voor de walvisfilm en mijn grootvader bleef leven
Na zijn ziekenhuisontslag was hij even gulzig en saterachtig als voorheen
Een tijdje droeg hij een ooglap, het sloeg aan.

De ruige vissersvrouwen vonden dat de ooglap hem gesofisticeerd maakte
De gesofisticeerde manegemadammen vonden dat de ooglap hem ruiger maakte
Mijn grootmoeder en de dokter zeiden dat de ooglap onnodig was geworden
En ik vond een Romeins muntstuk in de tuin en ik zei tegen mijn grootouders:
‘Nu kan ik mijn eigen boontjes doppen, ha! Ik ga een huis kopen in Ierland.
Hou me niet tegen. Ik neem de hond mee en het Balinese wandtapijt, ook al
Wordt dat een bureaucratische hel; met die irrationele angst voor rabiës en tapijtwormen…'

Ze lieten mij gaan maar het muntstuk was niets waard
Dus moest ik terugkeren
Mijn grootmoeder lachte mij uit en mijn grootvader vroeg:
‘Wil je mokka-ijs of een kilo kersen?'
Hij droeg geen ooglap meer, zijn poloshirt was te wit en zijn voorhoofd te gemarmerd
Het was zaterdag en ik mocht tekenen tot middernacht.

Ik tekende grizzlyberen en blikseminslagen
Waarschijnlijk was het de schuld van de grizzlyberen
Dat de huizen in brand stonden
Mijn grootmoeder liet een pladijs vallen in de keuken
En mijn grootvader zei: ‘Elke zaterdag laat die trut een pladijs vallen in de keuken!!'

Ik was zeer ontevreden over mijn tekening
Maar ook toen reeds te ijdel om de tekening te verscheuren
De hond droomde dat hij een ziende walvis was
Of een stotterende keizer, of geen van beide
Hij lag te beven in een te kleine kooi in een te koud grenslokaal
Met een munt op zijn maag, een valse Romeinse.
...
Read full text