Den vakraste krigen Poem by Asko Künnap

Mine dagar i sølibat som soldat
er lykkeleg overstått no.

'Gjer det meg meir keisam, interessant?'

Mine triste dagar som verdsforbetrar
ligg att på ein kald elvebreidd der nede.

'Gjer det meg vakrare, styggare for deg?'

Mine bleike dagar som månepromotør
når aldri fram hit til ditt søvnige deg.

'Passar eg i sjablongen, rettare eller eldre?'

Mi unnskyldning veks seg tettare enn strekkoden,
blikket forgiftar mitt latterlege husvære.

'Kan eg gå no, får eg til slutt kome fram?'

For frå hansken eg kasta over skuldra
byrjar den mest innstuderte,
den vakraste krigen mot alt som er.