Heet en klam - een ijzeren Poem by Erik Spinoy

Heet en klam - een ijzeren
dictaat van
het plaatselijk klimaat.

Om de middag zitten
eitjes, baby's
duizendvoudig
in de monsterlijk gezwollen
ogen, neus en mond.

Onder maan- en halogeenlicht
lijken lippen druivenzwart
te tuiten zich voor dit
hun allerlaatste
luchtzoen.

Terwijl de camera inzoomt
op dit trage zieden
stort (een druppel
uit een lekke kraan)
zo'n bleke fluim
het mierenvolk ten prooi.

Na eerst de slakken nog
wordt van de gieren ook
het wachten nu beloond.

Verschrikt wieken zij
brakend op.