Karaang Kumbento Sa Kilid Sa Simbahan Poem by RIC BASTASA

anaa diha sa kilid sa simbahan nimo makita
ang karaang kumbento sa katipunan
daghang pari ang nakapuyo diha kaniadto
ang uban gani diha lang usab namatay
dili sa kagutom, dili sa sakit, dili sa kauhaw

nasunog ang maong kumbento
gihungihong nga gisunog og tuyo sa bag-ong pari
kay sa diha kuno nga iyang giukab ang karaang kaban
didto niya nakita ang mga ngalan sa mga anak
sa mga pari nga gitagoan sa usa ka kleriko

taas-taas baya ang listahan apil na ang galastohan
sa pagpabunyag, sa pag-eskwela, sa pagkasal, sa adlawan
ang bag-ong pari wala malipay sa maong naugkat
apan kwidaw ka kay sa iyang lawak adunay dalaga
nga magsige ug pamisita ug giingnan niya
ang kleriko nga kining bayhana suod nga higala
ug siya ra gayod ang makamaong mopilo
sa iyang mga habol, ug mipili sa kolor sa iyang
mga punda ug sa kadak-on sa iyang alugnan
siya lang ang makamaong manaod sa iyang kurtina,
ang mopahaluna sa iyang sabon ug tualya,
ang manirado sa iyang pultahan ug mga bintana,
inig-abot sa bugnaw nga hangin gikan sa baybayon
inig ulan, inig kuso-kuso sa iyang atop
sa usa ka gamug-ot nga panahon