LEVE GOD, ZEI LUIS NET NOG Poem by Arjen Duinker

Terwijl ik met mijn gedachten ergens anders was,
Meer bij Shane en bij het rekeningnummer van mijn huisbaas.
Luis vertrok, het kon hem niet schelen dat hij dronken was.
Ik moet spelen, zei hij, morgenmiddag in Dubrovnik,
Bridgetoernooi.

Zijn huurauto staat hier voor de deur, geen idee waarom.
Beter om die aan de overkant te zetten, bij Johannes en Gerda
Die volgens mij net terug zijn uit Venetië,
Paar dagen gedobberd.

Vanmiddag ook nog nieuws van Fluitje,
Een Turkse gozer uit Termunterzijl, die Luis weer kent
Van een koers in Dubai.
Een makker voor de toekomst, zei Luis
Toen ik hem vertelde dat ik me aan Shane ergerde.
Verbaast me niks, zei Luis,
Wat een paardenlul.

Fluitje, voor ik hem vergeet, stuurde dus een foto
En schreef: dit is mijn moeder.
Wat moest ik ermee?
Ik schreef terug: gaat het goed met haar?
Toen belde Eltjo over een rugbybal in de aanbieding.
Grappig genoeg kent hij Fluitje weer uit de boksring.

Shane is zeker de makkelijkste niet.
Maar wat Luis van hem vindt, ja, dat is nou Luis.
Shane hield zich lange tijd bezig met de verkoop van sokken,
Een kleine handel die vermoeit, maar inmiddels