ଦର୍ପଣ Mirror Poem by Gajanan Mishra

ରାତି କି ଦିନ,
କାହା ପକ୍ଷ ନେବ କିଏ?

କିଏ କେତେବେଳେ କୋଉଠି?

ଫର୍ଦ୍ଦାଫାଶ ହେଲାକି କିଛି?

କିଏ କାହାର ଆଉ
କାହା ସହିତ କେତେବେଳେ
କିଏ ଜାଣିଛି?

ଘରସାରା
ଧୂଳିଧୂଆଁ ଭର୍ତ୍ତି।

ପଥରରେ ବି
ଏତେ ରସ ଜଣା ନ ଥିଲା ମତେ ବି।

ମୂର୍ଦ୍ଦାରମାନେ ଯେ
ଜାଣନ୍ତି ନାଚଗୀତ ଏତେ
ଜଣା ନ ଥିଲା ମତେ।

ଗଛକୁ ଦେଖି କହିଥିଲି
ଅନନ୍ତ ଶୋଭା ଅଛି ୟା ଭିତରେ।

ଲୁଚିଛପି କିଛି କରିଛି
କି ମାପିଛି କଣ କୋଉଠି
ମନେ ନାଇଁ ମୋର।

ହୋଇଛି ବାୟା
ମର୍ଦ୍ଦଙ୍ଗା ସାଗ ଖାଇ।

ମଲ୍ଲୀକୁ ପଚାରିବାକୁ ପଡି ନି
ଭୋକ କୋଉଠି କେମିତି
ମାରେ ବାଘ।

ହୃଦୟକୁ ହୃଦୟ ସହିତ
ଯୋଡିବାକୁ ଗଲାବେଳେ
ଦେଖି ନେଇଛି
ସାପର ଗତି।

ଆଭାସ ପାଇଛି ଆଉ
ପାଖକୁ ଆଣି ରଖିବାକୁ
ହୋଇ ନି ସାହସ ଦର୍ପଣକୁ।

ହାତରେ ଧରିଛି ଯୋଉଟା
ସେଇଟା ମୋର
ନିରାପଦ ସ୍ଥାନରେ ରହି
ପାରି ନି କହି।

କହି ସାରିଛି ଜଙ୍ଗଲକୁ
ଖୋଲିଦେବାକୁ ପେଡି
ନିଆଁର ଆଉ ପାଣିର।