Nauw vindt men Poem by Erik Spinoy

Nauw vindt men

een skelet op zolder
in een klerenkast

verkoolde resten in een Cessna

botfragmenten in een hakselaar -

en hop daar
ben ik al
in overall

zwaar steunend op mijn stok
door iets wat strakker dag na dag
inwendig mij omkneld houdt

en turend uit twee ogen
die myoop vanouds
ook steeds verziender zijn.

Koud is het er meestal,
een reuk klimt op
die penetrant
door mijn
geparfumeerde masker dringt.

Wat ik hier doe
begrijp ik niet