Only For Love … Poem by Marjeta Rrapaj

Only for love …































All colors sleep inside the eyes,
according to the seasons, according to the days
thoughts and feelings,
except the night awakens colorful dreams,
when the stars bathe in the darkness of insomnia
and sorrow spreads to heaven
over the clouds of nostalgia
who get ready to cry
in overcoming oneself
with the tears of the soul
that the fiery sun may shine by day
inside the blue waters,
only for love …


Vetëm për dashurinë…

Brenda syve flenë të gjitha ngjyrat,
sipas stinëve, sipas ditëve
mendimeve e ndjenjave,
veç nata i zgjon ëndrrat shumëngjyrëshe,
kur yjet lahen në errësirën e pagjumësisë
e trishtimi shpërndahet qiellit
mbi retë e mallit
që bëhen gati të qajnë
në kapërcimin e vetvetes
me lotët e shpirtit
që ditën të ndizet dielli i zjarrtë
brenda ujërave të kaltra,
vetëm për dashurinë…



Sow life!

Do you see the angels of light?
The rays of the sun are descending.
The day is so beautiful
so knit the hymn and don't wait.

To feel it forever
daily desires,
with sincere words that come out easily
echo the sounds of spring,
through the lips of children,
through the beaks of birds
who sing the holy life,
so finish the job
and sow life at every moment.


Sème la vie!

Vois-tu les anges de la lumière?
Les rayons du soleil se descendent.
La journée est si belle
alors tricote l'hymne et n'attends pas.

Pour le ressentir pour toujours
aux envies quotidiennes,
avec des mots sincères qui sortent facilement
faire écho aux sons du printemps,
à travers les lèvres d'enfants,
à travers les becs des oiseaux
qui chantent la vie sainte,
alors termine le travail
et sème la vie à chaque instant.


Mbille jetën!

I shikon engjëjt e dritës?
Rrezeve të diellit zbresin vetë.
Dita qenka kaq e bukur,
ndaj thurja himnin e mos prit.

Që të ndrijë ajo përjetë
me dëshirat e përditshme,
me fjalë zemre që dalin lehtë
e jehojnë zërave të pranverës,
nëpër buzët e fëmijëve,
nëpër sqepat e zogjve
që i këndojnë të shenjtës jetë,
ndaj ti përvishju punës
mbille jetën në çdo moment.



The love of a seagull

You are the refrain of my song
that repeats without understanding
through my lips without voice.
To hold fast to yourself,
I don't overfeed with salinity, iodine flavor
get out of your wet body.
Every day I walk on your shore and dance from the waves, kissing my feet.
I leap for joy and forget
that I am no longer a child, blessed by the blush
morning, over hair, neck on my shoulders.
Touching the skin, I try to turn it into poetry, talking about the love of a seagull with the sea.


Dashuria e një pulëbardhe

Ti je refreni i këngës sime
që e përsërit pa kuptuar
nëpër buzët e mia pa zë.
Të mbaj fort brenda vetes,
nuk ngopem me kripësinë,
aromën e jodit
dalë prej trupit tënd të lagur.
Çdo ditë endem bregut tënd
e përkëdhelem prej valëve,
që më puthin pa reshtur këmbët.
Unë fluturoj nga gëzimi dhe harroj
që nuk jam më fëmijë,
bekuar nga puhija e mëngjesit,
mbi flokë, qafë mbi supet e mi.
Prekjet mbi lëkurë, mundohem t'i kthej në poezi,
që flasin për dashurinë e një pulëbardhe me detin.