Paaboton Ko Ikaw Poem by Freddie Limbaga

Paaboton Ko Ikaw



Adlaw gabii, gipaabot ko ikaw
dinuyugan sa hara sa katulogon,
giinat ko ang duka kong mata,

Nus a ka pa ba mobalik?
unya naba inig buhat nag salag sa mga tigso?
Bulkita ang buslutong tuig nga wa ka,

Diri sa akong kilid, ipadayon ta.
Sumpay sa kalipay sa dihang batan -on pa kita.
Sa dughan magpauraray, mata niluray, , ,

Paaboton ko ikaw ug asa ka,
Pangitaon ko ikaw, ug kanus a ka mobalik,
Bisan pa inig buliskad unya sa mga buwak sa busay.

Paaboton ko gayud ikaw,
ning buhok ko nga hapit na masandaw.
Dili nako igsapayan ang mga adlaw.
niadtong adlaw nga ikaw nahanaw.

Kung magkahibalag kita pag usab.
Mangatawa tang duha sa kalipay,
apan kung ugaling dili man, , ,
bisan sa pagdagan sa katuigan, ,
Paaboton ko gihapon ikaw...

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success