Να'χα στες πλάτες μου φτερά να'μπορα να πετισω
Να'ξερα πως εννα χαθω
Θα'ρκουμουν να σε φορτωθω τςαι να σε φέρω πίσω
Γιατί μ'εστοίχισεν πολλά ο αποχωρισμος σου
Τσι αδύνατον πιον να χαρώ
Που'ν είσαι δα να σε θωρώ στο σπίτι το δικον σου
Στραφου στην Κυπρον σύντομα να μας καθησυχασεις
Τσαι κοφκω σου που πάνω μου τσαι τρωεις, αν πεινάσεις
Προχτές εις τα χαρτωματα ουλοι ετραουουσαν,
'Μμα ρωτά για την μάνα σου
για μεν τσαι για την Άννα σου
ειντα ζωην περνούσαν.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem