Pusong Aba Poem by perfecto pacheco

Mundo mo ay nag iisa hanap sila
Ang dati mong kaibigan unti unting nawalala
Gusto mo lang nasa tabi, bakit wala?
Senyales ng katapatan naging bula.

Kapalaran natin sadyang di pa alam
Kusang umaandar hindi naman natin mapigilan.
Ang buhay ay umiikot parang bola.
Deretso lang sa buhay na inaasam.

Tibayan ang damdamin ng pusong aba.
Kapag lungkot ang nadarama hanapin lang ang pag asa.
Buhay natin kasama ang lungkot saya.
Patuloy lang sa sa buhay at lumaban ka.