Sa Hingtundan Nga Kuno Akong Gimahal Poem by RIC BASTASA

Sa Hingtundan Nga Kuno Akong Gimahal

Sa tiilan sa taas nga bangaw
Anaa ang sulbad sa atong kamingaw.

Sa habog nga bung-aw
Pangitaa ang tungaw.

Gaksa ang iro nga maayong moaw-aw
Dayon sakay sa tambok nga kabaw.

Didto ta magkita sa Davao.
Himamata ang akong kataw.

Sublion ta ang atong mga laraw-
Supaon ang mais, apil na ang pakaw.

Dili ko matukib ang akong kamingaw.
Ang akong kaulag dili na kini tiaw-tiaw.

Kanus-a ba kita magkita sa isla sa Talicod?
Katol na baya kaayo ang akong likod.

Kalimti ako ayaw, pangitaon ko ang katagbaw
Dia ko gapaabot tapad sa plato nga bahaw.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
RIC BASTASA

RIC BASTASA

Philippines
Close
Error Success