Sabırsız Serçe Poem by Sumeyye TOPTAS

Bir şafaktı ya da kendine gelememiş gece,
Seni gördüğüm vakit aşkı heceledim dilimde
Gözlerim küskün bakan gözlerine değince,
Bir ümit edindim kendimce,
Işığı getirebilmek adına,
uzun, gür, yaşlı kirpiklerine.
Ay süzülerek kondu yanaklarına,
Topuklarının melankolik çabası,
dansına eşlik etmemi arzuluyor delice bir güçle.
Kayıyor hayallerin elbisenin üzerinden,
Parmak uçlarına değmeden, uzanıyorsun ve tutuyorsun,
İşte senin dansın bu, uçurumun şarkısıyla büyüleniyorsun.
O sırada rüzgar adımı fısıldıyor sana,
Ürküyorsun,
Ben ise fırtına çıksın istiyorum