Solilukoy Poem by RIC BASTASA

nangutana ang amahan
nga nabyudo
sa pag-abot sa kwarenta
dias gikan sa haya
sa iyang asawa

unsa ba ang anaa diha
sa taas sa balay? mihangad
siya nga morag nangita ug
damgo didto sa langit

walay tawo diha tay
hagbay rang namahawa ang
nagpuyo nga
magtiayon sa dihang wala na
sila nagkasinabot
sa ilang mga gibati

karong gabii dalhan mo ako ug
batan-ong babaye
gusto ko nga diha ko matulog
sa abogon nga katre

mihangad sab ang anak didto
sa langit
gisubay sab kon duna pa bay
nahibilin nga damgo alang usab
kaniya

sulod sa iyang dughan nagbalik
balik ang pangadyeon nga unta
iiway siya sa kadaotan

'...ug dili mo kami itugyan sa
panulay
hinonoa luwasa kami sa daotan'

unsa ba ang daotan? nangutana ang
wala pay buot nga kamanghoran