SORRY DOCHTER Poem by Mark van Tongele

Voor die keer dat ik je poesmooie broekpakje achterstevoren aan deed
voor die keren dat ik je Dikkertjedapdeken ondersteboven over je spreidde
voor die keer dat ik de dekselse fopspeensterilisator liet uitkoken, mama mia
voor die keer dat ik je Jip-en-Jannekesbroodtrommel leeg meegaf naar school
voor die keren dat ik het waaklichtje op de slaapkamergang niet liet branden
voor die keer dat ik je de les spelde vanwege een vijf op tien voor rekenen
voor die keer dat ik stom stom papaatjedom je dagenlange legotoren omverliep
voor die keren dat ik, doodernstig met mezelf in de weer, niet kwam meespelen
voor die keren dat ik je een deadline voorschotelde als je je spinazie niet opat
voor die keren dat ik op reis per se in een museum wou en jij in het zwembad
voor die keer dat ik je strandwinkeltje met papieren bloemen onbeheerd naliet
voor die keren dat ik in de brandende zon kost wat kost de bergtop wou halen
voor die keer dat ik je lievelingsshirt gekrompen uit de wasmachine haalde
voor die keer dat je mijn kookadviezen volgde, met rampzalige gevolgen
voor die keren dat ik een te vroeg sluitingsuur voor je escapades installeerde
voor die keren dat ik gromde omdat je verkeerde vriendjes aan de hand had
voor die keren dat ik narigheid voorspelde telkens als je naar de stad fietste
voor die keren dat ik je gelijkhebberig de levensles spelde, eigenlijk altijd
dat ik je deze woorden niet in familiekring op een kerstavond aanzeg, maar
in een gedicht, dochter, voor de gezelligheid pap nooit met een dichter aan.