Su-Ong Lakang Poem by Jake Tadla

Matag subida sa da’n
Ginagmay’ng pinugos nga tulak
Aron lang makab-ot
Ang kaitas-an sa kina-iyahan.

Matag bajada pud
Dinagkong pugong sa lawas
Aron di’ modiretso
Ang lawas ug gamit.

Apan sa pag-abot sa tumoy
Pirte gayung hangaka
Nag-gukod sa ginhawa
Ug nagadagugdog nga pulso.

Mao kini ang binayra’g mahal
Aron lamang kapuyon
Ang kaugalingong wa’y gidamgo
Kung dili ang magpakahayahay.

Mas maayo pang magpahulay
Sa kanunay sa higdaanan
Kaysa mobaktas
Sa pirteng payu-ang da’n.

Apan daghan pud ang naningkammot
Ninghilak aron lang makab-ot
Ang kina-iyahang pangandoy
Makit-an ang kaayuhan sa gamhanan.

Karon nga ania na sa tuktok
Unsa ma’y nakit-an?
Puro lamang ba atop sa kabalayan?
O ang kahilabihan sa Nag-gama?