అంతా సూన్యంగా ఉంది
నువ్వు లేవన్న తలపే నన్ను
దహించి వేస్తుంది
ఇది ఒక కల ఐతే బాగుండు
అనిపిస్తుంది
నీతో ఉండాలని నా మనసు పదే పదే
తపిస్తోంది
ఇది నిజమేనా? నేను మల్లి ఒంటరి
నువ్వు వదిలిన జ్ఞాపకాలతో సాగనా
నిన్ను బాధపెట్టిన ఘటనలతో పోరాడ నా
నీ చిన్న చిరునవ్వుని చూడడం కోసం
కలకాలం నేను నవ్వుతూనే ఉంటా
నా గుండె కన్నీటి చుక్కాని కుడా నీకు
కనపడకుండా దాయమంటా
ఎందుకంటే ఆ బాధని నువ్వు తట్టుకోలేవు
నీ కంట నీటి బొట్టుని నేను చూడలేను
కాలే కదా అని మిగిలే ఎదో లా
నువ్వే కదా నేను మరోలా
నా మనసున నిండిన నీ జ్ఞాపకాలతో
కంటి నిండా నీ రూపపు భాష్పాలతో
వెళ్తున్నా సుదూర జీవితపు ప్రయాణం లో
లక్షయం అనే దివ్వెను పట్టి
నన్ను ఎప్పుడూ వెంటాడే ఎమిషన్స్ ని గుండెలో పెట్టి
భారమైన మనసుతో
సాధించాల్సిన లక్ష్యాలతో
మధురమైన మన తీపి జ్ఞాపకాలు
నా మరణం తోనే మూగబావోయెను
అప్పటివరకు అవి మౌనంగా నాతో
మాట్లాడుతూనే ఉంటాయి
నీ మురిపాన్ని కలిగిస్తూనే ఉంటాయి
అవునన్నా కాదన్నా నేనిక ఈ లోకంలో
అనాధ ని
ప్రేమ అనే ప్రాణం తో సాగే పవన విహారాన్ని
నువ్వు ఎక్కడున్నా సంతోషంగా ఉండాలని
కోరుకునే ఉఉహల సంచారిని...
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem