Unya Ang Libat Sipat Sa Iyang Kaanyag..... Poem by RIC BASTASA

dili mo na
paluparon ang mga
alibangbang

dili kini tabanog nga
imong idagandagan

ang mga buyog dili mo
did-an sa pagpamaak

ang mga kanding dili
na kanding kon walay
sungay

kataw-anan ang mga kabaw
kon walay ikog

dili mo mabato ang hangin
sama sa dili mo malud-an
ang bulan

kadtong miingon nimo nga
mamukot tag bitoon
nagsulti sa iyang mga tinood

nga bakak, kadtong tiguwang
nga gihigugma sa batan-ong babaye
baga ug

bulsa, unya kadtong dakog abaga
nga lalaking taas ug bungot walay

sapi, kadtong bata nga walay
tingog-tingog makahadlok

ang babayeng ganahan sa pusil
pusil og kote, pinangga ni tatay

ang punoan sa balimbing karaan
na kaayo, daghang mga politiko

ang naapsan niini. Sayop ang
imong panglantaw tungod kay

bungi ka, unya ang libat
sipat sa iyang kaanyag.