ଚଁଟିଆ
ଗଜାନନ ମିଶ୍ର
ଥିଲା ଇ ଘରେ
କହୁଥିଲା ଇଟା ମୋରଟା।
ତମରଟା ନେଇଁସେ
ହେଟା କହୁ ନେଇଁଥେଇ।
ଛୁଆପିଲା ମାଏଝି ସଁଗେ
କେଡେ ହେଲେଗୁଲେ
ନଚାଡେଗା ଖାନାପାନା
ନେଇଁ କରୁଥିଲା ସତେ!
ଇନୁ ହେନକେ,
ହେନୁ ସେନକେ
ଡେଗି ଡେଗି
ଯଉଥିଲା ଅଉଥିଲା,
ପଚରଉଥିଲା କେଁ କେନ୍?
ତାକର ତାକର କାଣା କାଣା
ବାତଚିତ୍ ହଉଥିଲେ ହେମାନେ
କୁଟୁମବସିଆ ଏକାସଁଗେ,
ହେଟାକେ କାହାର ଥିଲା ନିଘା?
ଝନହେ ଥିଲେ
ହେଟା ହେନ କାଠିକୁଟା ଦୁରା
ନେଇଁ ପଡବା କେଁ!
ହେଜାଲେଖା କରୁଛେ
କିଏ ହେଟାକେ!
ଥିଲାବେଲକେ କେତେ
ହୁଟହାଟ ଫୁଟଫାଟ,
ନେଇଁ ଥିଲେ ନୁରାଖୁଜା,
ଜେନ୍ତା ହେଲେ ଭି
ଥିସି ନ କେନ ରଚେକ
ଅପନାପନ୍।
ତପୋବନ, ଟିଟିଲାଗଡ, ବଲାଙ୍ଗିର
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem