Αντι-στέκεται στο τραπέζι.
Ένα ορφανό χαρτί.
Παρθένον, λευκό, κάμποσην ώρα.
Για την μοίρα του εν αναμονή.
Σκεπτόμενος μ'εκείνον τι θα γίνη τώρα.
Ούτε το ίδιο, ξέρη τι θ'απογίνη.
Σε τι χερ' θα πέσει και πως θα του φερθή.
Αν αύριο ίχνος δικό του θ'απομείνη.
Εάνπέση σε λογοτέχνη ή κάποιο ποιητή.
Όμως σα' πέση σε χέρια βαρβάρου.
Καϊμένο χαρτάκι, τι έχη να τραβήξη...
Για χατίρι του άρχοντα του μαύρου.
Πόσες ψυχές, η κόλαση θα ψήση.
Γι' αυτό εύχομαι να καταλήξη σε αγκαλιά ζωγράφου.
Θα πάρει αξία, που δε' φθάνη ο χρυσός.
Θα το σεβαστή η ιστορία κι' η πλάκα του τάφου.
Aκόμα κι' αν καεί, εικόνες θα βγάλη ο καπνός.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem