σε κάθε γύρισμα της μέρας
χνάρια μου, σβήνεις απ΄ το νου
λυχνάρι σβήνεις της ελπίδας
σβήνεις εικόνες ενοχής
ο φόβος σου για τις συνέπειες
σπάει αρμούς της λογικής
όταν τα μάτια σου σφαλίζεις
η εικόνα μου σε καρτερεί
εκεί η καρδιά φραγμούς δεν έχει
λιώνει για ουσίας αγκαλιά
μες στο κορμί μου, χτυπά ξανά
ψάχνει φωτιά, να ΄μαι ξανά
μην απορείς το πώς το ξέρω
μια από τα ίδια ζω κι εγώ
σε πολεμώ γυμνέ εαυτέ μου
μα πάλι απόψε θα ΄μαι εδώ
ευχαριστώ! π΄ η Αγάπη σου μοιάζει
κι όλοι οι δρόμοι σε μένα οδηγούν
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem