σφυρίζεις μελωδίες σ΄ ένα άδειο κλουβί
αγκαλιάζεις γλάστρα με άνθη ξερά
στου χρόνου τις στιγμές ενοχές καθρεφτίζεις
στον βούρκο του χθές τα δάκρυα σε βυθίζουν
ενοχές μοιρασμένες τις κρατάς μόνο εσύ
και μαραίνεις μπουμπούκια πριν ανθίσουν στη γη
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem