απέραντη η λαχτάρα μου
και πως να την χωρέσω
σε ένα βίο σύντομο;
δεν έχω να επιλέξω!
στοχάζομαι ατενίζοντας βουνά
τα «εγώ» δεν με πάνε πουθενά
ήρεμα Ζω πνέω ερωτευμένα
η διαίσθηση κι ο λόγος μου
ποτέ ευνουχισμένα
έξι ζωές Ζω εδώ και τώρα
δεν περιμένω άλλη καμιά
στο όνειρο όταν φεύγω
καρδιά σε συμμαζεύω
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem